artıq-əskik

artıq-əskik
1. sif. və zərf Artıq, lüzumsuz, yersiz, münasibətsiz. <Səlimnaz xanım:> Mən bu cavan canımdan xeyir görməyim, balam, əgər mən ona artıq-əskik söz demişəmsə. N. V.. <Əli:> Kişi, artıqəskik danışma! Heyvanları çölə çıxart. M. İ..
2. is. Çatışmayan, yaxud lüzumundan artıq olan, gərəksiz şey. <Usta Ağabalanın> elə saqqalı da pərişan halda görünürdü, lazım idi ki, artıq-əskiyini düzəltdirsin. Ç..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • əskik-artıq — z. Lüzumsuz, artıq, yersiz, namünasib; ədəb, nəzakət həddini aşan. Əskik artıq danışmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • uc — is. 1. Bir şeyin sivri, şiş, nazik, batıcı tərəfi, kənarı. İynənin ucu. Mıxın ucu. Süngünün ucu. – Bekar yabanın ucunda bir çəngə alovlu tikan götürüb, bayraq kimi göyə qaldırmışdı. M. C.. Səlim qələmin ucunu akta söykəyib oğluna dik baxdı. B.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • anrı — z. və sif. dan. 1. O yan, o tərəf, o yana, o tərəfə. Anrı gedirəm. – Anrı yanımda arvad səsi gəldi. Qulaq verdim, Ruqiyyə idi. A. D.. 2. Xırım xırda. 3. Artıq əskik, yersiz. ◊ Anrı bəri çəkmək – süründürmək, o tərəf bu tərəfə çəkmək, uzatmaq.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • aşağı-yuxarı — z. dan. Artıq əskik, az çox, təqribən. Aşağı yuxarı danışmağına əhəmiyyət verən olmadı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • defis — is. <lat.> İki söz arasında və söz hecalarını sətirdən sətrə keçirdikdə qoyulan kiçik xətt ( ); məs.: artıq əskik, bağ bağat, biləbilə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mehr — 1. is. <fars.> klas. Sevgi, məhəbbət. Könlün xoş isə, təbəssüm eylə! Mehrin var isə, tərəhhüm eylə! F.. Mənə ol mahimehrim yəqinimdir ki, ram olmaz; Dedim ki, mehri çıxmaz sinədən, ömrüm tamam olmaz. S. Ə. Ş.. Mehr etmək – məhəbbət… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qapı — is. 1. Girib çıxmaq üçün evin, yaxud barının və s. nin divarında açıq yer, deşik, habelə bu deşiyi qapamaq üçün taxtadan, dəmirdən və s. dən düzəldilən qurğu. Divara qapı açmaq. Ev qapısı. Qapını örtmək. Ara qapı (iki otağın arasındakı qapı).… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əndə-məndə — demək dan. – yersiz danışmaq, artıq əskik danışmaq. Pulsuz rəncbər atar bir fitə ortası dəlik; Əndə məndə desə, ombasına beş on da təpik. M. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”